Η Βιοποικιλότητα της Κεφαλονιάς

Η σημαντικότερη περιοχή της Κεφαλονιάς με πλούσια βιοποικιλότητα και πολλά  ενδημικά είδη χλωρίδας και πανίδας είναι ο Εθνικός Δρυμός Αίνου. Η Κεφαλονιά παρουσιάζει μεγάλη ποικιλία τοπίου, με ακτές και παραθαλάσσιες περιοχές, δάσος με κεφαλληνιακή Ελάτη αλλά και θαμνώνες αειφύλλων - πλατυφύλλων, ορεινές, ημιορεινές και πεδινές περιοχές, ενώ ή ορθολογική άσκηση της εκτατικής κτηνοτροφίας και της ήπιας γεωργίας συντελεί στη διαμόρφωση έντονης μωσαϊκότητας. Μέσα από την έντονη αυτή μωσαϊκότητα αναπτύχθηκε πλούσια βιοποικιλότητα και το νησί κατατάσσεται ως μία από τις σημαντικές περιοχές του Ιονίου με σημαντικό πλούτο σπάνιων και απειλούμενων ειδών και τύπων οικοτόπων. Ένα ποσοστό 26% περίπου της χερσαίας έκτασης της Κεφαλονιάς περιλαμβάνεται στο δίκτυο περιοχών Natura 2000, ενώ και άλλες περιοχές της κεφαλονίτικης υπαίθρου (π.χ. η χερσόνησος της Παλικής, ο υγρότοπος Λιβαδίου, το ρέμα του Πόρου κ.α.) είναι πολύ αξιόλογες, αφού φιλοξενούν σημαντικά είδη και οικοσυστήματα. Όμως αυτές

Εικόνα 1. Πανοραμική άποψη του υγρότοπου Λιβαδίου Παλικής Το έλος Λιβάδι βρίσκεται στο μυχό του όρμου Λιβαδιού, τρία χιλιόμετρα βόρεια-βορειοανατολικά του ομώνυμου οικισμού της Κεφαλονιάς (Εικόνα 1). Έχει έκταση 680 στρέμματα και περιλαμβάνεται στην Εθνική απογραφή με κωδικό GR224202000 και ονομασία «Έλος Λιβάδι» (Ζαλίδης & Μαντζαβέλας, 1994). Αποτελείται κυρίως από αλμυρόβαλτους και έλη υφάλμυρου νερού, όπου η επικοινωνία τους με τη θάλασσα έχει διακοπεί από τον παραλιακό δρόμο που συνδέει το Ληξούρι με το Αργοστόλι. Ο υγρότοπος ήταν πολύ μεγαλύτερος στο παρελθόν, εκτεινόμενος στις δυτικές παράκτιες περιοχές του όρμου. Η έκτασή του μειώθηκε λόγω αποστραγγίσεων και επέκτασης καλλιεργειών. Ακόμα και στη σημερινή του μορφή υπάρχουν πολλά αποστραγγιστικά κανάλια και περίπου το μισό του υγροτόπου καλλιεργείται τους καλοκαιρινούς μήνες, ενώ βόσκεται τουλάχιστον το 70%. Τροφοδοτείται από καρστικές πηγές και το νερό διοχετεύεται στη θάλασσα μέσω δύο αγωγών-γεφυριών της παραλια

Η πεταλούδα Vanessa atalanta Εικόνα 1 . Το είδος Vanessa atalanta από τον Εθνικό Δρυμό Αίνου. Η πεταλούδα Vanessa atalanta είναι ένα κοινό κοσμοπολίτικο είδος πεταλούδας της οικογένειας Nymphalidae . Απαντάται στη Βόρεια Αφρική, στην Ευρώπη και στην Δυτική Ασία. Στην Ελλάδα έχει ευρεία εξάπλωση και εμφανίζεται σε ολόκληρη την χώρα από το επίπεδο της θάλασσας, έως τα 2.450 m . Συνηθίζει να εμφανίζεται σε χαμηλά δάση και λιβάδια μεσαίου υψομέτρου, όπου φύεται η τσουκνίδα ( Urtica dioica ) πάνω στην οποία ζει και τρέφεται η κάμπια της. Ο παρατηρητής θα την συναντήσει σε ανοίγματα η διάκενα δασών, αλσών, κοντά σε πηγές νερού, ρέματα και υγροτόπους κ.α.   Το άνοιγμα φτερών της πεταλούδας ανέρχεται σε 55-60 mm . To αρσενικό και το θηλυκό του είδους είναι όμοια. Πρόκειται για μία μαύρη πεταλούδα με χαρακτηριστικές άσπρες κηλίδες στις άκρες των φτερών και μία πορτοκαλί λωρίδα στην υπομετωπική περιοχή (Εικόνα 1). Πετά από Ιανουάριο έως Δεκέμβριο σε δύο γενεές. Κάποια άτ